“Jurnalist ekansan, ustidan yoz bolam...” (hayotiy voqea)
...davomi

Meni ismim Nigora. Sizlar bilan anchadan beri tanishmiz. Bulgan kup vokealarimni xikoya kilib berganman. Yakinda bulib utgan yana bir vokeani xikoya kilib bermokchiman. Erimni ishga kuzatgach, magazinga chikdim, undan bozorga utdim. Bozordagi kiyim-kechak magazinida Turkiyadan keltirilgan kuylaklarni kurib, bittasi jeudayam yokib koldi. Afsuski, pulim ozrok ekan. Xafsalam pir bulib, kuchada sekin ketayotgandim. Shu payt meni oldimga kora Mers kelib tuxtadi va mashina oynasini ochgan yigit menga karab gapira boshladi. ,Asal kiz, kaerga ketyapsiz? Olib borib kukyaylikmi? Balki biz bilan biroz utirarsiz? ,Raxmat, meni kutishyapti, dedim. Mashina eshigi ochilib, undan men bilan gaplashgan yigit va yana bir sal tanishrok yigit tushdi. Uni kaerda kurganimni eslay olmadim. Usha yigit dedi: -Nigora kiz, utiring endi. Olib borib kuyamiz, xar kalay tanishmiz. Sizday kiz piyoda, biz mashinada yursak yarashmas,-dedi. ,Yuk, yigitlar, xursandman. Lekin ishim zarur. ,Xm, meni tanimadizmi? Baxrom akani studentimanu, Sirojiddinman,-dedi yigit. ,Xa, tanidim,-dedim. ,Keling, endi mashinaga utiring,-dedi Sirojiddin kulini yonboshimga tegizib. ,Biz bilan biroz utiarsiz, keyin ketaverasiz. Men mashinaga utirdim. Mashinada yana 2 yigit bor ekan. Ular bilan tanishdik. Ular menga xushomad kilishib, maktov yogdirishdi, Bittasi latifalar aytdi. Sirojiddin esa belimdan kulini utkazib, kukragimni ustiga kuygandi, mashina tez yurgan sari kuli kukragimga tegardi. Shunda menda xoxish paydo buldi. Ularni turtovi bilan yotish xissi.- Meni kaerga olib ketyapsizlar, -dedim men ularga. ,Sizni ugirlab ketyapmiz, tinchlaning,-dedi latifachi yigit Zafar. ,Biror joy topib utiramiz, ovkatlanamiz, kulishamiz, kungil ochamiz. Nima biz yokmadikmi? Biz bilan bulish sizga yokmayaptimi? ,Mayli, lekin biznikiga bora kolinglar,-dedim.-Mana bozorliklar xam tayyor deb xazillashdim. ,Tuppatugri,-dedi Sirojiddin. ,Xar kalay uzizga tanish joy tugrimi,-deb kukragimni kattik mijidi. Bir entikdimu, indamadim. Endi yigitlar ochikdan ochik xujumga utishdi. Yul-yulakay savollar berishdi. ,Nigora, Baxrom akani kuzini buyaganmisiz? ,Men buyokchi emasman,-dedim. Obbo, rosa xazilkash ekansiz-u, -dedi Xamid,-Chap-ung yullarga yurganmisiz deyapman. Yuk desam ular erimni studentlari ekan. Bazi narsalarni bilsa kerak. ,Turmush uzi chap-ung yullardan iborat,-dedim. ,Koyil,-dedi Sirojiddin. - Bugun bir chapga yurasizda, biz bilan. ,Chap yullardan kungil tulganmi?-suradi Xamid.-Yokihellip; -Xm, pushaymon bulmaganman, yokimla taassurotlar kolgan desam xam buladi,-dedim unga karab. Xullas, uyga keldik. Men dasturxon tuzadim. Ulardan biri negadir kurinmadi. -Eldiyor kani? ,Xa, biz kammizmi? Eldiyorni surab koldiz,-dedi Zafar. Eshik kungirogi chalindi. Eldiyor paket kutarib kirib keldi. ,Ana, Eldiyor xam keldi. Oshna, Nigora Eldiyor kirmasa chikib ketinglar deyatuvdi. Oshna, seni urning boshka ekan. Eldiyor kulib karadi menga. Yigitlar konyak ochishib uzatisha boshladi. ,Men ichmayman,-dedim. ,oling, xech narsa bulmaydi deb

 Искать в заголовках статей