Yoshlari kotta Lobar opam 4 qism
...davomi

edi. Asabiylashganidan qon bosimi oshib, ahvoli og'irlashdi. Yarim tanasi ishlamay, tildan qoldi. Bir oycha shifoxonada yotib, oxiri jon berdi. Qizining taqdirini o'ylay-o'ylay dunyoni tark etgan otasining jasadi qarshisida faryod solib yig'lagan Zebiniso o'ylamasdan ish tutgani uchun qattiq pushaymon bo'ldi. Lekin vaqtni, beg'ubor yoshligini orqaga qaytarib bo'lmas, mehribon dadajonisining diydorini qayta ko'rish nasib etmas edi…

Kun o'tgan sayin vujudidagi bola shakllanib, hayotga talpina boshladi. Undan qutulish uchun nimalar qilmadi. Lekin xudo farzand beraman desa, beraverarkan. Oy kuni yaqinlashgach, onasi uni boshqa tumanda yashaydigan xolasinikiga jo'natdi. Hali vujudini bolalik tuyg'ulari tark etmagan qiz o'n sakkiz yoshida ona bo'ldi. Jajji qo'lchalarini musht qilib, shiringina uxlab yotgan o'g'liga qarab, zor-zor yig'ladi. Taqdiriga shu go'dak aybdordek, undan qanday qutulishni o'yladi. El-yurt oldida aybini yopish uchun turli yo'llarni izladi. Oxiri bir yo'lni tanlab, niyatini amalga oshirish uchun kech bo'lishini kutdi. Zebiniso shu damda xato ustiga xato qilayotganligini o'ylamas, uning jinoyat ekanligini bilsa-da, qabih niyatida qat'iy turib olgan edi…

Hovlida hech kim qolmagan paytda u tashqariga chiqib, og'ilxona atrofidagi go'ng uyumi tomon bordi. Shu yerdan belkurakda chuqur kovladi. Bilinmasligi uchun ustiga bir bog' qurigan xashakni yoyib qo'ydi-da, sekingina uyga kirib, qorong'i tushishini kutdi. Uning butun vujudi qaltirar, yuragining dukurini butun dunyo eshitayotgandek edi go'yo. Ko'zlarini ochgancha onasini miriqib emayotgan go'dagiga qaradi. Eti jimirlab, ko'zlari yoshga to'ldi. Nazarida, hozir uning oldida ikki yo'l bor edi. Biri tezroq boladan qutulib, hech narsa ko'rmaganday yashash, ikkinchisi nozikkina jismida onasiga nisbatan mehri jo'sh urib turgan murg'akkina go'dagi bilan qolish. Zebinisoda bir lahza onalik mehri ustun kelib, bolasini qattiq bag'riga bosdi. Hayotning barcha achchiq-chuchugiga chidashga ahd qildi. Xiyol o'tmay, bu beg'ubor tuyg'u o'rnini nafrat egalladi. “Hali bolali bo'lishga ulguraman, hayotim oldinda”, dedi u o'z-o'ziga…

…Uxlayotgan farzandini o'rab-chirmagancha kovlangan chuqurga qo'ydi. Onasi qo'ynidan tinchi buzilib, joyi o'zgarganini sezgan go'dak ko'zlarini ochmay ingragan ediki, ustiga go'ng tortildi. Dunyoga kelib endigina yorug' olamga moslasha boshlagan murg'ak jon hech narsani anglab yetmasdan, vujudini tobora bosib borayotgan og'irlikdan aziyat chekib, jon talvasasida qoldi…

…Zebinisoning keyingi hayoti o'zi o'ylagandek yaxshi kechmadi. O'tmishiga nuqta qo'yib, barchasini yangidan boshlash niyatida turmushga chiqdi. Eri uning hayotidagi qora dog'larini sezmadiyam. Lekin begunoh go'dakning uvoli urdi chog'i, unga boshqa farzand ko'rish baxti nasib etmadi. Yil o'tgan sayin Zebinisoning umidi ham so'na boshladi. O'zi bir paytlar ko'mgan farzandini tez-tez eslar, tushlariga chinqiragan chaqaloqning yig'isi eshitilib, unga tinchlik bermasdi. Turmush o'rtog'i bilan sakkiz

 Искать в заголовках статей