Orzular kechasi... (Super XIT) 2 qism
...davomi

Олти йил аввал
«Ҳордиқ плюс» газетаси
таҳририятига хат ёзгандим.
Ўшанда ҳаётим ўнгланиб
кетишини жуда истардим.
Мухлислар берган
маслаҳатлар туфайли
ҳаётимни тўғри йўлга
қўйдим. Тўғрисини айтганда,
бахтимни топдим. Аллоҳга
шукр, пешонамга мени
тушунадиган ва
қадрлайдиган инсон
битилган экан. Ҳозир беш
ёшли ширингина қизим бор.
Ширинтойимга қарасам,
мени шундай кунларга
етказганига шукр қиламан.
Уйимиз йўқлигини айтмаса,
биз ниҳоятда бахтлимиз.
Эрим билан бир-биримизни
тушунамиз. У киши
ногиронлигимни умуман
юзимга солмайди. Мени ва
қизимизни еру кўкка
ишонмайди. Бу жиҳатдан
ҳам бахти кулган аёл
эканман, дейман ўзимга-
ўзим.
Турмушга чиққанимдан ке
йин отам Қибрайдан уй
олиб берди. Бир хонали
бўлса ҳам, бошпана эди. Бу
уйда биз бир кун ҳам
яшамаганмиз. Чунки
хўжайинимнинг иши
шаҳарда эди. Қатнаб ишлаш
оғирлик қиларди. Шунинг
учун биз шаҳарда ижарада
яшадик. Чунки
қайнонамнинг уйида ҳам
одам кўп эди. У ерда
тиқилиб қолган бўлардик,
бироқ ижарада туриб
рўзғор тебратиш буткул
оғир экан. Хўжайиним билан
маслаҳатлашиб, отам олиб
берган уйни сотдик. Пулини
олишимиз билан кенжа
акамга қишлоғимиздан
бирорта уй кўришни
сўрадим. Акам қўлимиздаги
пулга қишлоғимизда уй
топилмаслигини айтди. Мен
ҳам ишондим. Қишлоққа
бориб, уй изламадим. Акам
уй топилгунча савдо қилиш
мақсадида пулнинг ярмини
бериб туришимни сўради.
Мен пулни беришга
иккиланганимда, онам
телефон қилиб: «Қизим, ўша
уйни, аслида, акангнинг
пулига олиб берганмиз. Уни
ранжитма, ёзгача бериб тур.
Бир йилдан кейин
қайтаради. Агар акангга пул
бермасанг, сени оқ
қиламан!» деди. Онам
ўртага тушгач, «Йўқ»
дейишга юзим чидамади.
Кенжа акамга пул
берганимни эшитган тўнғич
акам ҳам қарз сўради. У
бировдан машина олаётган
экан, қарзни тезда
қайтаришга ваъда берди.
Яна орага совуқчилик
тушмаслиги учун рози
бўлдим. Эрим ҳам қаршилик
билдирмади. Биз беш йил
ижарама-ижара юриб
чарчадик. Шу вақт давомида
саккиз жойга кўчдик, лекин
асло ҳаловат топмадик.
Бировнинг уйи ҳеч қачон
ўзингники бўлмас экан.
Хуллас, сарсон-
саргардонликдан толиқдим
ва ёрдам сўраб
уйдагиларимга телефон
қилдим. Акаларимдан пулни
қайтаришни сўрадим. Кенжа
акам: «Тўхтаб тур, сенга уй
олиб бераман», дейишдан
нарига ўтмайди. Тўнғич акам
эса: «Пулингни қайтариб
беролмайман, синглим,
бироқ уйимнинг ярмини
беришим мумкин. Менга уч
йил ичида уч минг доллар
тўғрилаб берсанг бўлади»,
деди. Акам кимдандир қарз
бўлиб, олган машинасини
сотиб қарзидан қутулган
экан. Бошқа иложимиз
қолмаганидан кейин
акамнинг таклифига
хўжайиним ҳам, мен ҳам
кўндик ва тезда кўч-
кўронимизни йиғиштириб,
акамникига жўнадик.
Акамнинг розилиги билан
ўртадан девор олинди.
Ҳамма нарсамиз алоҳида
бўлди. Газ билан электр
энергиясидан ташқари.
Қийналиб бўлса-да, бир
миллиондан ошиқ уйнинг
тўловларини тўладик.
Бироқ етти ой ичида
акамникига кўчиб, катта
хатога йўл қўйганимизни
тушундим. Чунки акам
билан гаплашмайдиган
даражада юзкўрмас
бўлишимизга тўғри келди.

 Искать в заголовках статей